1ο Γυμνάσιο Υμηττού

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Την Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου 2013, το σχολείο μας, 1ο Γυμνάσιο Υμηττού, πραγματοποίησε μία επίσκεψη στο Ειδικό Σχολείο Ηλιούπολης για παιδιά με κινητικά προβλήματα με μία ομάδα 8 μαθητών και τη συνοδεία της καθηγήτριας κ. Λεονταρίδη. Η επίσκεψη έγινε στο πλαίσιο της Χριστουγεννιάτικης γιορτής των παιδιών, στο κλειστό γυμναστήριο του σχολείου τους και οι εμπειρίες που ως μαθητές αποκτήσαμε ήταν πραγματικά μοναδικές.

  Ξεναγηθήκαμε στο χώρο του σχολείου τους, μιλήσαμε με τους καθηγητές και τη νοσηλεύτρια μα πάνω απ' όλα ήρθαμε σε επαφή με τα ίδια τα παιδιά που , δίχως υπερβολές , ίσως διεξήγαγαν ένα από τα πιο ζωντανά σχολικά πάρτι στην Ηλιούπολη! Γνωριστήκαμε, χορέψαμε, γελάσαμε και καταλάβαμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο εκτός από την απαίτηση της ζωής για συνεχή αγώνα και προσπάθεια.

  Τα παιδιά αυτά δεν επιζητούν οίκτο, ίσα ίσα που τον αντιπαθούν. Επιθυμούν μόνο την ειλικρινή ανθρώπινη επαφή, τα αστεία , το χορό , τις συζητήσεις που ο καθένας μας επιθυμεί και τα προσφέρουν τα ίδια δίχως φραγμούς, απελευθερωμένα , ίσως δίχως να το έχουν επιλέξει, από το βάρος της "φτιαχτής" εικόνας που οι υπόλοιποι επιλέγουμε να σέρνουμε συνήθως στις κοινωνικές μας συναναστροφές.

  Χωρίζονται σε δύο μαθητικές ομάδες, σε αυτούς με τις περισσότερες νοητικές δυνατότητες και σε αυτούς με τις λιγότερες. Από την πρώτη ομάδα κιόλας, υπήρξαν περιπτώσεις εισόδου σε σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η είσοδος μαθητή/μαθήτριας του σχολείου στη σχολή ψυχολογίας. Η καθηγήτριά τους που ήταν μαζί μας κατά τη ξενάγηση, μας διευκρίνισε βέβαια, πως το σχολείο δεν αποσκοπεί τόσο πολύ στην απόκτηση ακαδημαϊκών γνώσεων, όσο στο να βρουν τα παιδιά τη θέληση να συνεχίσουν την προσπάθεια τους για μία ζωή όσο γίνεται πιο ευχάριστη.

  Γυρίσαμε όλοι μας σκεφτικοί στα σπίτια μας, αναλογιζόμενοι τις καταστάσεις και τα περιθώρια επιλογών αυτών των παιδιών, και νιώθοντας μικροί μπροστά στη φύση του ανθρώπου που μπορεί να ακρωτηριάζει πολλές φορές τη συνείδηση, αλλά δεν την εξαφανίζει ποτέ. Οι επιλογές μας είναι εξάλλου αυτές που μας καθορίζουν, η ανθρώπινη ανάγκη να απελευθερωθούμε από το προκαθορισμένο. Οι επιλογές μας είναι η εξουσία μας και η αντίστασή μας στο όριο της φύσης που πολλές φορές αυθαίρετα τείνει να μας περιορίζει. Οι επιλογές μας είναι οι μόνες που μπορούν να μας οδηγήσουν έξω από το όριο που διακρίνει την απλή λειτουργία της ζωής από την ίδια την ύπαρξη ως άτομο και προσωπικότητα. Και τα παιδιά αυτά κατέχουν την δυνατότητα της επιλογής , έστω και κολοβωμένη, και αποδεικνύουν έτσι, με έναν παράδοξο τρόπο, την υπεροχή και την ουσία του ανθρώπου.

(το κείμενο έγραψε η μαθήτρια Γούλα Άννα)